یونیسف: ۳۳۰ هزار دختر دیگر در سال جدید در افغانستان از ادامه تحصیل محروم می‌شوند

صندوق کودکان سازمان ملل متحد، یونیسف، به بی‌بی‌سی گفته است که امسال طالبان از ورود بیش از ۳۳۰ هزار دختر به دوره تحصیلات متوسطه جلوگیری خواهند کرد.

در سال ۲۰۲۱، دولت طالبان گفت که دختران پس از کلاس (صنف) ششم، زمانی که حدود ۱۳ سال دارند، اجازه تحصیل نخواهند داشت.

زینب، ۱۳ ساله، یکی از کسانی است که سال تحصیلی جدید را در این ماه آغاز نخواهد کرد.

زینب در چند ماه گذشته از غذای «املت» متنفر بوده است!

بوی سرخ کردن تخم مرغ و شیر او را به یاد سال گذشته می‌اندازد که هنوز مدرسه (مکتب) می‌رفت.

کمتر از شش ماه پیش بود و او خوشحال بود.

او برای نماز صبح از خواب بیدار می‌شد و با خواهران کوچکتر و برادر بزرگترش به مدرسه می‌رفت.

آنها ترم جدید را بدون او شروع خواهند کرد و املت همه چیزهایی را که از دست داده است به یاد او می‌آورد.

زینب از مدتها قبل می‌دانست که دختران بعد از کلاس ششم اجازه حضور در مکتب/مدرسه را ندارند، اما امیدوار بود که چیزی تغییر کند.

او عاشق یادگیری است و در همه درس‌ها عالی بود، چه در علوم چه در هنر.

در حالیکه زینب با شرم لبخند می‌‌ زند، پدر با افتخار می‌گوید: «او می‌توانست در هر شغلی که می‌خواست پیشرفت کند.»

اما درست پس از آخرین امتحان ابتدایی در دسامبر گذشته، مدیر مکتب/مدرسه وارد سالن امتحان شد و به دختران کلاس زینب گفت که آنها نمی‌توانند برای سال تحصیلی جدید در ماه مارچ/مارس به مدرسه برگردند.

پدرش شهیر که دید دخترش به خانه برگشته، می‌گوید: «او بسیار ناراحت بود. دیدن او در آن موقعیت بسیار سخت بود. من نمی‌توانم برای دخترانم کاری بکنم و به عنوان یک پدر احساس گناه می‌کنم.»

او تلاش کرده بود خانواده‌اش را از افغانستان خارج کند اما موفق نشد.

زینب در یک تماس ویدیویی رمزگذاری شده به آرامی می‌گوید: «احساس می‌کنم رویاهایم را در گودالی تاریک دفن کرده‌ام» و برای چند ثانیه سکوت می‌کند.

پدرش از ما می‌پرسد که آیا می‌تواند برای تمرکز افکارش استراحت کوتاهی داشته باشد. صحبت کردن در این مورد برای کل خانواده توانفرسا است.

تنها گزینه موجود برای دخترانی مانند زینب، کلاس‌های درس در مدارس مذهبی تحت کنترل حکومت طالبان است.

اما رزا اتونیایوا، فرستاده ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان، در ماه دسامبر به شورای امنیت گفت که او نتوانسته است بفهمد که آیا در مدارس مذهبی دخترانه دروس آکادمیک مانند ریاضیات و انگلیسی هم تدریس می‌شود یا نه.

پدر زینب می‌گوید که مدرسه مذهبی به دخترش آموزش کامل نمی‌دهد.

او می گوید: «این مدارس جایگزین مدرسه امروزی نیستند. آنها فقط دروس دینی را تدریس می‌کنند. من لازم نمی‌دانم او را به مدرسه دینی بفرستم.»

طالبان از زمان به دست گرفتن قدرت در کابل، پایتخت، در ۱۵ آگست/اوت ۲۰۲۱، حکومت بر افغانستان را در دست دارند.

نیروهای ناتو به رهبری ایالات متحده اندکی پس از تصرف کابل توسط طالبان از افغانستان عقب‌نشینی کردند.

طالبان در اولین نشست خبری خود پس از کسب قدرت اعلام کردند که حکومت آنها مانند حکومت تندروهای طالبان در سال‌های های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ نخواهد بود.

آنها وعده دادند: «ما به زنان اجازه می‌دهیم در چارچوب مورد نظر ما تحصیل و کار کنند. زنان در جامعه ما بسیار فعال خواهند بود.»

اما به زودی در زمینه حقوق زنان از وعده خود عقب نشینی کردند.

در عرض چند ماه، دخترانی که قرار بود به کلاس هفتم یا تحصیلات متوسطه بروند، از ادامه تحصیل محروم شدند.

سپس مقرر شد دانشگاه‌ها و بسیاری از شغل‌ها فقط برای مردان باشد.

امروزه زنان اجازه ندارند بدون همراهی مرد از خانه خارج شوند یا به پارک‌های عمومی بروند.

این تصویری تاریک است.

یونیسف به بی‌بی‌سی گفته است که تعداد کلی دخترانی که از سال ۲۰۲۱ مشمول دستور ممنوعیت از تحصیل قرار گرفته‌اند بیش از ۱.۴ میلیون نفر است.

از جمله این دختران، ۳۳۰۰۰۰ دختر هستند که در سال ۲۰۲۳ کلاس ششم را به پایان رساندند و امسال نمی‌توانند به تحصیل خود ادامه دهند.

با این حال، همه از فرمان طالبان پیروی نمی‌کنند.

خانواده زینب می‌گویند که ابتکارات خصوصی برای تدریس دختران در محله‌ها به اجرا گذاشته می‌شود و زینب در حال حاضر در کلاس‌های انگلیسی شرکت می کند.

هیچ‌کس نمی‌داند این نوع ابتکارات تا کی ادامه خواهد داشت، اما در حال حاضر، او می‌تواند با دوستانش در آنجا ملاقات کند.

او تمام تلاش خود را به کار می‌گیرد تا آنها را دلگرم کند و به آنها می‌گوید روحیه خود را حفظ کنند.

او به بی‌بی‌سی می‌گوید: «من آنها را تشویق می‌کنم که سرگرمی‌های خودشان را پیدا کنند.»

زینب عاشق نقاشی است. این همان چیزی است که وقتی از مدرسه به خانه برگشت، همان روزی که مدیر مدرسه گفت دیگر برگشتن به مدرسه در کار نیست، به آن روی آورد.

او یکی از نقاشی‌هایش را برای بی بی سی فرستاده است، نقاشی دختری که جلوی مدرسه‌ای که در آن قفل شده ایستاده است.

او نقاشی خود را «روزهای سیاه برای دختران افغان» نامیده است.

زینب می‌گوید: «اولین چیزی که بعد از محروم شدن از مدرسه کشیدم، یک دختر مدرسه‌ای بود که به دروازه قفل شده مدرسه خیره شده بود.»

اما در چند ماه گذشته او خود را وادار کرده است که مثبت بماند.

حالا او چیزهای زیبایی را نقاشی می‌کند - آسمان، یک ساختمان بلند، یک گل، خورشید یا آینده‌ای که رویاهایش در به حقیقت پیوسته است.

پیام او برای جهان این است که دخترانی مانند او در افغانستان نباید فراموش شوند.

او می‌گوید: «به دختران افغان کمک کنید تا حقوق خود را پس بگیرند. بچه‌های افغان بسیار با استعداد هستند. تنها چیزی که ما به آن نیاز داریم فرصت است.»

بی‌بی‌سی از طالبان خواسته است تا در این مورد نظر دهند و پاسخی دریافت نکرده است.

اسامی به خاطر مسایل امنیتی تغییر داده شده است.